poniedziałek, 24 października 2011

Kryteria oceny pracy magisterskiej

Praca magisterska może być ostatnią okazją w życiu, kiedy za nasz wysiłek otrzymamy konkretną ocenę z wpisem do dzienniczka (no, może z tym dzienniczkiem to przesada). Na dodatek może być ona przepustką do naszej kariery zawodowej - dlatego warto się przyłożyć, aby otrzymać jak najwyższą ocenę. A tu pomocna może być nie tylko nasza wiedza, ale też znajomość kryteriów oceniania prac. Skoro i tak zamierzamy napisać wyjątkową pracę, co szkodzi, aby była ona jeszcze poprawna według uczelnianych wytycznych?

Trudno byłoby wskazać jakiś jeden model oceniania prac dla całej Polski. W zależności od uczelni i - przede wszystkim - dyscypliny nauki, są zauważalne pewne różnice w sposobie oceniania. Niemniej, na nasze szczęście, można wyróżnić kilka stałych punktów, na które zwraca się uwagę przy ocenianiu pracy magisterskiej.

Po pierwsze - temat pracy. O tytule pracy mówiliśmy tu już kilkakrotnie, nie bez powodu - i można się teraz domyślić, że podlega on skrupulatnej ocenie. Przede wszystkim ocenia się, czy praca odpowiada tematowi zakreślonemu w tytule, czy wyczerpuje go w całości, czy nie wybiega zbytnio poza jego ramy. Słowem - czy praca współgra z tematem. Dlatego właśnie pomocne może być podejście “od końca”, polecane w artykule o wyborze tytułu pracy - najpierw napisz pracę, a potem ją zatytułuj.

Kolejnym ocenianym elementem pracy jest jej struktura. Dobrze, aby nasza praca dzieliła się na rozdziały i podrozdziały - najlepiej podobnej długości. Im krótsze rozdziały na końcu pracy, tym łatwiej o wniosek, że student miał większe problemy z częścią badawczą i własnymi wnioskami, niż z prostszą analizą literaturową przeprowadzoną w części teoretycznej. Dlatego jest ważne, aby rozdziały i podrozdziały miały podobną długość oraz były ze sobą powiązane logicznie - każdy kolejny powinien jakoś wynikać z poprzednich. Nie zapomnijcie o zrobieniu spisu treści!

Takie kwestie jak ortografia, gramatyka, składnia zdania czy interpunkcja - to chyba oczywistość. Nie piszcie pracy slangiem, ani mową potoczną. Zły styl wypowiedzi też może nam zabrać kilka cennych punktów. Praca naukowa ma być sformułowana jako wywód, czyli taka forma wypowiedzi pisemnej, która odczytana na głos będzie brzmieć jak wykład. Masz wątpliwości - przeczytaj fragment swojej pracy na głos. Jeśli piszesz w punktach, równoważnikach zdań czy wyróżniasz pewne myśli w formie tabel lub ramek, to prawdopodobnie masz zadatki na autora podręczników lub dobrych notatek, jednak ten styl zostanie niżej oceniony w przypadku pracy magisterskiej.

Nietrudno się domyślić, że przede wszystkim ocenie podlega treść. Tu sprawdza się, na ile autor wyczerpał temat, na ile zgłębił zagadnienia, o których pisał. Ważne jest też logiczne rozumowanie i umiejętność wyciągania wniosków. A skoro wnioski, to i przeprowadzenie dowodu (a więc poprawne wykorzystanie danych empirycznych), i postawiona teza (jasno sprecyzowana we wstępie), czy wreszcie ujęcie wniosków w podsumowaniu (to z pewnością będzie przeczytane, dlatego nie należy traktować go po macoszemu).

Część oceny dotyczyć też będzie wykorzystanych źródeł - i to nie tylko tego, z czego korzystaliśmy, ale również jak z tego korzystaliśmy. Czy potrafiliśmy zsyntetyzowac prace kilku osób, aby wyciągnać słuszne wnioski, czy tylko bezmyślnie kopiowaliśmy, nie bacząc na ewentualne rozbieżności czy bezsensowne powtórzenia. Umiejętność krytycznego podejścia do źródeł i potraktowanie ich w prawdziwie naukowy sposób z pewnością doda nam kilka punktów.

Ciekawostką, której mogliście się nie spodziewać, jest fakt, że dodatkowe punkty można otrzymać za przydatność pracy do publikacji. Informacja o tym, że praca znalazła już wydawcę powinna trafić do promotora. Pamiętajcie, że tym wydawcą może być Texter - należy tylko pamiętać o pierwszeństwie szkoły do publikacji pracy dyplomowej, z którego to prawa szkoła może zrezygnować.

Wydaje się, że przedstawione powyżej kryteria oceniania nie są na tyle wyszukane, aby nie można było do nich nagiąc naszej idealnej pracy. A skoro tak - to do roboty! Piszcie swoje wyjątkowe prace, mając w pamięci to, że ktoś je będzie wkrótce oceniał. Według powyższego schematu... A więc pracę macie już nieco ułatwioną.

czwartek, 9 czerwca 2011

Jak przygotować e-book

Poniżej podstawowe wymagania edytorskie dotyczące formatowania nadsyłanych do nas prac:

Format papieru: A4
Marginesy:
lewy - 2 cm
prawy - 2 cm
górny - 2 cm
dolny - 4 cm

Tekst podstawowy:
czcionka: Verdana
rozmiar: 12
odstępy między wierszami: 1,5

Tytuły rozdziałów:
czcionka: Verdana
rozmiar: 18 (pogrubiona)
Tytuły podrozdziałów:
czcionka: Verdana
rozmiar: 14 (pogrubiona)

Przypisy:
czcionka: Verdana
rozmiar: 10

Jeśli praca dzieli się na rozdziały i podrozdziały - prosimy o stworzenie automatycznego spisu treści.

Jeśli jakaś część pracy ma zaczynać się od nowej strony, należy wstawić w odpowiednim miejscu podziału strony (Wstaw - Podział strony).

Jeśli w pracy wstawiane są obiekty (obrazy, tabele itd.), powinny się one mieścić w świetle marginesów i przesuwać razem z tekstem (ich położenie nie może być zakotwiczone).

Prosimy nie stosować ręcznego podziału wiersza (tzw. twarda spacja, czyli Shift + Enter)

Zachowanie takich parametrów formatowania pozwoli nam stworzyć e-booka bliskiego Państwa oczekiwaniom. Umożliwi też odzwierciedlenie intencji autoraw układzie treści.

czwartek, 2 czerwca 2011

Czy temat pracy magisterskiej musi być ciekawy?

Pisaliśmy już o tym, jak możesz znaleźć odpowiedni dla siebie temat swojej pracy. Teraz pora zastanowić się nad jego sformułowaniem i znalezieniem odpowiedzi na pytanie - czy temat Twojej pracy musi być ciekawy? Najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi - to zależy od Ciebie. Ale sugerujemy, aby jednak był - to może być tylko z korzyścią dla Ciebie. 
Dlaczego? Przede wszystkim zastanów się, dla kogo ten temat ma być ciekawy? Logicznym jest, że dla czytelników. A zatem - w pierwszej kolejności dla Twojego promotora. To on będzie miał najwięcej do czynienia z Twoją pracą, więc dobrze, aby się nie nudził. Jeżeli sformułujesz temat w interesujący sposób, z całą pewnością zyskasz sobie przychylność promotora - warto więc wiedzieć, jakie są jego zainteresowania. Oczywiście, nie namawiamy Cię do szpiegowania swojego promotora i wyszukiwania informacji o tym, co może być dla niego ciekawe. Najprostszym sposobem jest przedyskutowanie z nim Twojego tematu. Przyjdź, porozmawiaj, wspomnij, o czym chcesz pisać - i pozwól promotorowi mówić. Z całą pewnością razem uda Wam się wypracować taki temat, który będzie interesujący i dla Ciebie, i dla promotora. 
Drugim czytelnikiem, który powinien być zainteresowany tytułem Twojej pracy, jest jej recenzent. Oczywiście, nie masz wpływu na to, kto nim będzie, ani tym bardziej na wybór recenzenta o określonych zainteresowaniach. Niemniej znowu możesz liczyć na pomoc promotora. Promotor może wiedzieć, kto będzie recenzować Twoją pracę - a tym samym może podpowie Ci, co byłoby interesujace. Z pewnością powinniście o tym porozmawiać przy określaniu tematu pracy.

Kolejnymi osobami, które będą miały styczność jeżeli nie z Twoją pracą, to z jej tytułem, są Twoi przyszli pracodawcy. Tytuł pracy będzie umieszczony w Twoim CV - dobrze więc, aby pomógł Ci w dostaniu się do wymarzonej pracy. Nietypowe, specjalistyczne ujęcie danego tematu czy intrygujące sformułowanie zagadnień poruszanych w pracy - to wszystko może Ci kupić zainteresowanie potencjalnego pracodawcy. 
Nie możemy też zapominać o tym, że swoją pracę możesz chcieć wydać w wydawnictwie Texter - tu także ciekawy tytuł przyda się, do przyciągnięcia jak największej liczby czytelników.

Skoro już powiedzieliśmy, po co warto wybrać ciekawy temat, pozwól, że pokrótce wyjaśnimy Ci jak to zrobić. To wcale nie jest takie trudne, jak mogłoby się wydawać. Przede wszystkim - zastanów się, w jaki sposób to, o czym piszesz, może być wykorzystane w praktyce. Takie podejście pozwoli Ci zobaczyć, co w dziedzinie, o której będziesz pisać, jest najistotniejsze dla osób spoza kręgu akademickiego (pamiętasz o swojej przyszłej pracy?) - a tym samym czym będzie można zaciekawić czytelnika. Możesz najbardziej “oklepany” temat zamienić w pasjonujący za pomocą dobrze sformułowanego tytułu (o ile w treści dotrzymasz obietnicy złożonej w tytule), a możesz też najbardziej interesującą kwestię “zabić” dzięki nudnemu ujęciu. 
W jaki sposób postarać się dojrzeć praktyczne elementy tematu? 
W życiu codziennym rzadko korzysta się z całości wiedzy danego rodzaju. O wiele bardziej istotny jest jakiś jeden szczegół, wykorzystywany w pracy. Postaraj się znaleźć takie szczegóły w swoim temacie i wokół nich zbuduj treść. Może dane zagadnienie jest problemem dla pracodawców - postaraj się więc zaprezentować rozwiązania. W takim wypadku nie pisz na przykład o finansowaniu inwestycji, ale o braku finansowania dla inwestycji i o tym, jak ten brak pokonać. Może istotny będzie jakiś proces, zamiast reguł nim rządzących - wtedy zamiast analizy sprawozdania finansowego pisz o współczesnych narzędziach takiej analizy. A jeżeli istotniejsze od działań są ich efekty? Wtedy zamiast o decyzjach administracyjnych i wyrokach sądowych pisz o skutkach prawnych takich decyzji badź wyroków. Tego typu podejście można zastosować w każdej dziedzinie nauki - związki chemiczne mogą być wykorzystywane w najnowocześniejszych farmaceutykach, analiza starożytnego konfliktu może mieć odniesienie do współczesnej sytuacji geopolitycznej. Zamiast makroekonomicznie patrzeć na gromadzenie środków finansowych w bankach warto przyjrzeć się narzędziom marketingowym, dzięki którym ludzie chcą ulokować swoje oszczędności na konkretnym koncie. 
Możliwości jest wiele. Trzeba tylko chwilę zastanowić się nad tym, o czym będziemy pisać, a w przypadku, gdy dobieramy temat do już stworzonej pracy - co w niej jest najistotniejszego i jak to atrakcyjnie wyeksponować. 
Zaletą takiego podejście będzie też lepsza ocena Twojej pracy. Jednym z kryteriów oceniania prac dyplomowych jest bowiem nowatorskie ujęcie tematu. Prace innowacyjne, a więc charakteryzujące się nieszablonowym tytułem oraz taką samą treścią, dostaną wyższą ocenę, niż następne z kolei identyczne opracowanie.
Pamiętaj - z całą pewnością tytuł Twojej pracy będzie mieć więcej czytelników, niż ona sama. Jeżeli go właściwie sformułujesz, tych drugich też może być niemało. A to może oznaczać dla Ciebie tylko dobre rzeczy, w tym również wartość dochodów z tantiem osiąganych dzięki wydaniu pracy magisterskiej w wydawnictwie Texter. Temat zdeterminuje całe Twoje pisanie, a tym samym może sprawić, że za nietuzinkowym tematem kryć się będzie wyjątkowa, warta uwagi praca. Dlatego przyłóż się do wyboru najwłaściwiej sformułowanego tytułu - to będzie procentować w przyszłości.

środa, 1 czerwca 2011

Jak zacząć pisanie pracy?

A więc chcesz napisać pracę? Nic prostszego! Do napisania pracy, zgodnie z dobrymi radami w stylu Adama Słodowego potrzebne będą:
  • ołówek,
  • gumka do ołówka,
  • linijka,
  • sporo kartek papieru.
Kiedy zbierzesz już opisane powyżej materiały, możesz zabrać się na poważnie za przygotowania do pisania pracy. Ale zacznijmy od początku. Albo od końca. Dlaczego tak?
Logicznym wydawałoby się, że aby stworzyć pracę, potrzebujesz najpierw tematu. Następnie konieczne będzie opisanie całej niezbędnej teorii. Na samym końcu zaś - podparcie teorii ładnie zaprezentowanymi danymi empirycznymi. Taka kolejność działań wydaje się być naturalna, ale wcale nie musi być najefektywniejsza. Można bowiem ten etap przygotowań postawić na głowie.

Jest kilka sposobów na znalezienie swojego tematu pracy. Jednym z nich jest dostęp do dobrych i interesujących danych empirycznych, wokół których możesz zbudować ciekawą pracę. Takie działanie jest szybsze, bo łatwiej będzie Ci szukać argumentów, mając już gotowe wnioski - tym samym przejście przez część teoretyczną to bułka z masłem. Na samym końcu zaś należałoby przeczytać to, co stworzyliśmy - i nadać temu odpowiedni tytuł.

Ale nie uprzedzajmy faktów, jak mawiał Bogusław Wołoszański. Póki co wystarczy wiedzieć, że etap przygotowań możesz zacząć od wymyślenia tytułu bądź od pozbierania danych praktycznych. Jakąkolwiek ścieżkę wybierzesz - pierwszy krok za Tobą.
A tym samym - nadciąga drugi krok, stały dla obu metod: zbieranie materiału do części teoretycznej. Co w tym wypadku należy uczynić najpierw? Rzucić się do biblioteki? A może do księgarni? Przeczesywać czeluście sieci? Prosić o pomoc znajomych albo zanosić modły? To też, ale przede wszystkim - należy porozmawiać z promotorem.
Na samym wstepie wyłuszcz mu swój pomysł na pracę i jej pisanie. Jeżeli masz temat, to przejście do części teoretycznej z odwiecznym pytaniem “i co teraz?” będzie jak najbardziej naturalne. Jeżeli masz część empiryczną i szukasz, jak dobrnąć do tematu, dobry promotor również Ci pomoże. Przede wszystkim - promotor ma większe doświadczenie. Nie tylko w tematyce Twojej pracy, ale i w samym warsztacie, a nawet w kryteriach oceny. Pracy za Ciebie nie napisze, ale z pewnością pomoże Ci wskoczyć na właściwe tory. Podpowie, w jakich pozycjach szukać materiałów do części merytorycznej, może pomoże w zdobyciu materiałów do części empirycznej (poleci Cię komuś, powie, gdzie szukać), a nawet doradzi przeredagowanie tematu, aby jeszcze łatwiej było pisać o interesujących Cię rzeczach.

Po rozmowie z promotorem warto zabrać się do pracy - czyli dobrze przygotować się do właściwego pisania. Musisz zastanowić się, jak to wszystko, co udało (i uda) Ci się zebrać, złożyć w spójną całość. Musisz przygotować konspekt pracy. Na dobry początek polecamy zapoznanie się z pracami innych studentów, na Texterbooks.com oczywiście.  Analiza wniosków z prac o podobnej tematyce może być bardzo pomocna przy dalszym pisaniu. Może znajdziesz inspirację dla stylu czy sposobu prezentacji danych, możesz poznać konstrukcję tego typu pracy - a nawet poszerzysz swoją wiedzę w zakresie możliwej do wykorzystania literatury. A skoro już o bibliografii mowa - dobrze jest przejrzeć katalog biblioteczny nie tylko swojej uczelni, ale też kilku innych. Może w ich zbiorach są interesujące Cię, potrzebne Ci książki - a wyprawa po nie wcale nie musi być trudna. A może są już one na Texterbooks.com  - wówczas dotarcie do nich jest jeszcze łatwiejsze.

Co jeszcze? O ile nie pomógł Ci w tym promotor, musisz zdecydować, jak będziesz pozyskiwać dane empiryczne. Gdy to wszystko uda Ci się poskładać w całość oraz stworzyć jakiś konspekt (po konsultacjach z promotorem), pora obłożyć się udostępnionymi Ci na potrzeby pisania materiałami i zasiąść do pracy. Notatki z wizyt w bibliotece, mapy myśli, zdjęcia, wyniki badań, dokumenty, akty prawne i oczywiście nasze e-booki - to wszystko może Ci pomóc.

Jak wybrać temat pracy magisterskiej?

Mówi się, że najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Pisanie pracy magisterskiej (czy jakiejkolwiek innej) z całą pewnością najdłuższą podróżą naszego życia nie jest, aczkolwiek trochę czasu musimy jej poświęcić.

Aby jednak móc rzucić się w wir naukowo - pisarskiej pracy, musimy wykonać ów pierwszy krok. Czy będzie to wizyta w bibliotece? Kupno długopisu? A może pójście na studia? Spostrzegawczy i inteligentni już wydedukowali z tytułu tego wpisu, że owym pierwszym krokiem jest wybranie tematu pracy magisterskiej.

Tak naprawdę od tego wszystko się zaczyna. Dopóki nie masz tematu, trudno będzie Ci się zmobilizować do pracy. Przyczyna jest prosta - nie wiesz co dokładnie masz robić. Ale z tematem w ręku - żadna pisanina Ci niestraszna. Temat - to silny kręgosłup, na którym oprzesz całą swoją pracę.

Wszystko pięknie, ale skąd wziąć odpowiedni temat? Wyróżnilibyśmy tu trzy możliwe drogi:
  1. Pasja: po pierwsze - sytuacja najbardziej oczywista: coś nas pasjonuje. Dana dziedzina wiedzy nie ma przed Tobą żadnych tajemnic (teoretycznych, oczywiście). Dużo czytasz na dany temat, chcesz się tym w przyszłości zajmować, a studia to dla Ciebie czysta przyjemność. W takim wypadku temat nasuwa się sam - trzeba go tylko ładnie ując (o tym później). Należy jednak rozważyć, czy do Twojej ukochanej teorii uda Ci się zebrać odpowiednią ilość materiału empirycznego. Może więc się okazać, że Twoja praca będzie bardzo mocna teoretycznie, ale praktyczna część będzie pusta, albo mocno naciągana, a wtedy cała praca na nic.
  2. Pasja + praktyka: Druga sytuacja - idealna. Kiedy dany temat Cię nie tylko pasjonuje, ale już w czasie nauki zaczęła się Twoja przygoda z praktyką. Masz wtedy pod ręką pozycje bibliograficzne, jak i pełen dostęp do danych empirycznych. Na dodatek świetnie rozumiesz temat, więc pisanie winno Ci iść jak z płatka. Najtrudniejsze będzie teraz tylko takie sformułowanie tematu, aby nie odrzucał przy pierwszym kontakcie - ale o to nietrudno.
  3. Praktyka; Ostatni przypadek to...przypadek właśnie. Może się zdarzyć, że w swoim życiu (podczas wakacyjnego stażu, u kogoś z rodziny) zobaczysz ciekawe rozwiązanie praktyczne. Sytuacja przypomina miłość od pierwszego widzenia, bo zanim jeszcze dobrze zrozumiesz istotę danego zagadnienia, zanim zastanowisz się, co z tym dalej robić - czy zanim poszukasz choć jednej książki na dany temat - wiesz już, że o tym, i tylko o tym, będziesz pisać swoją pracę. Bibliografię dobierze się później, część teoretyczną też jakoś się zrobi - grunt to pisać o praktyce.
Zebranie danych empirycznych do Twojej wiedzy teoretycznej - bądź teorii do Twojej empirycznej miłości od pierwszego wejrzenia - to osobny temat. Zapewniamy jednak, że wcale nie musi być trudno skompletować pełną informację, niezbędną do napisania wzorowej pracy. Dokoła jest masa życzliwych ludzi, którzy Ci pomogą. A na ich czele autorzy publikujący w wydawnictwie Texter. Niech oni będą dla Ciebie inspiracją. Wielu z nich opublikowało u nas właśnie swoje prace magisterskie – może ich praca naukowa podsunie ci pomysł na Twoją własną.

piątek, 13 maja 2011

Osobiste i majątkowe prawa autorskie

Osobiste prawa autorskie przysługują wyłącznie autorowi. Są nieograniczone w czasie i nie mogą być zbyte. Są to w szczególności prawa do:

  • autorstwa utworu, czyli do tego, by zawsze być uważanym za autora utworu
  • oznaczenia utworu swoim nazwiskiem

Majątkowe prawa autorskie są podstawą do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszelkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. To one są podstawą czerpania pożytków z utworu, czyli – mówiąc wprost – zarabiania na nim. I te prawa mogą być przedmiotem rozporządzenia, czyli mogą przechodzić z autora na inne podmioty w drodze zawieranych przez niego umów.

Oznacza to, że autor nigdy nie przestanie być autorem swojego utworu, czyli zawsze przysługują mu osobiste prawa autorskie, jednak w drodze umów może przenosić majątkowe prawa autorskie. Zakres praw majątkowych, które pozostały przy autorze będzie decydował o ty, czy autor może wydać swoją pracę naukową w wydawnictwie Texter.

Prawa studenta do pracy dyplomowej

Wiele osób ma wątpliwości co do tego, kto ma majątkowe prawa autorskie do prac dyplomowych powstających w szkołach wyższych, takich jak prace licencjackie, magisterskie czy doktorskie. Otóż ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych precyzuje to zagadnienie w art. 15a:

„Uczelni w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym przysługuje pierwszeństwo w opublikowaniu pracy dyplomowej studenta. Jeśli uczelnia nie opublikowała pracy dyplomowej w ciągu 6 miesięcy od jej obrony, student, który ją przygotował, może ją opublikować, chyba, że praca dyplomowa jest częścią utworu zbiorowego”

Oznacza to, że autorskie prawa majątkowe są po stronie studenta – nie, jak się niektórym wydaje, po stronie uczelni. To autor-student ma prawo rozporządzać swoim utworem. Jedyne prawo, akie przysługuje uczelni, to prawo pierwszeństwa publikacji w okresie 6 miesięcy od daty obrony pracy.

Termin „prawo” oznacza w tym przypadku „możliwość”, a nie „obowiązek”. Tzn. uczelnia może pracę opublikować, ale nie musi, bo nie ma takiego obowiązku. Oznacza to również, że może ze swojego prawa zrezygnować i np. na wniosek studenta udzielić zgody na publikację pracy poza uczelnią. Poza tym pierwszeństwo nie oznacza wyłączności – uczelnia ma prawo być pierwszym publikującym pracę, ale autor nie musi udzielać jej licencji wyłącznej ani przenosić na nią praw autorskich.

WAŻNE – prawo uczelni do pierwszeństwa publikacji wygasa 6 miesięcy po obronie pracy, tzn. że po tym czasie uczelnia nie ma już żadnych praw do pracy dyplomowej studenta.

piątek, 6 maja 2011

Czym jest Texter?

Texter to nowoczesne wydawnictwo specjalizujące się w elektronicznych publikacjach naukowych.

Rozumiemy aktualne trendy na rynku wydawniczym, dzięki czemu świadczymy usługi najwyższej jakości na rzecz użytkowników portalu texterbooks.com. Jesteśmy zgranym i doświadczonym zespołem fachowców w dziedzinie działalności wydawniczej i praw autorskich, komercjalizacji nauki, rozwiązań informatycznych, biznesu internetowego i finansów.

Tworzymy portal, który jest narzędziem generowania dochodu dla naszych użytkowników – autorów prac naukowych.

Naszymi klientami są autorzy tekstów naukowych oraz osoby poszukujące wiedzy w nich zawartej.

Naszą misją jest tworzenie portalu, który stanie się dla świata nauki – badaczy i studentów – platformą służącą dzieleniu się wiedzą i zarabianiu na niej. Miejscem, w którym najlepsi mogą zaistnieć jako autorytety w swojej dziedzinie nauki. Narzędziem, które pozwala autorom ich wiedzę i doświadczenie przekształcać w dochód, utwierdzający ich w tym, że tworzą prawdziwą wartość.

Ułatwiamy autorom opracowań naukowych szybko i łatwo wydać swoje prace w formie publikacji elektronicznych, będących w dzisiejszym świecie formą pełnoprawną do wydania tradycyjnego, posiadającą numer ISBN (Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki) w ramach katalogu prowadzonego w Polsce przez Bibliotekę Narodową.

Poszukującym wiedzy dajemy szansę dotarcia do różnych rodzajów opracowań naukowych, w tym tekstów nigdzie indziej nie publikowanych i nie udostępnianych, takich jak prace licencjackie czy magisterskie i materiały do studiowania opracowywane przez wykładowców na potrzeby prowadzonych przez nich zajęć.

Nasz portal to miejsce, w którym znajdziesz wiedzę, do której dostępu nie mają inni. Tu w pełni wykorzystasz również swoje dotychczasowe dokonania naukowe – podzielisz się nimi z innymi, zaprezentujesz swą wiedzę, kreatywność, przenikliwą analizę. Otwieramy przed Tobą drzwi do ogromnej społeczności ludzi poszukujących wiedzy i potrafiących ją sprzedać.