czwartek, 9 czerwca 2011

Jak przygotować e-book

Poniżej podstawowe wymagania edytorskie dotyczące formatowania nadsyłanych do nas prac:

Format papieru: A4
Marginesy:
lewy - 2 cm
prawy - 2 cm
górny - 2 cm
dolny - 4 cm

Tekst podstawowy:
czcionka: Verdana
rozmiar: 12
odstępy między wierszami: 1,5

Tytuły rozdziałów:
czcionka: Verdana
rozmiar: 18 (pogrubiona)
Tytuły podrozdziałów:
czcionka: Verdana
rozmiar: 14 (pogrubiona)

Przypisy:
czcionka: Verdana
rozmiar: 10

Jeśli praca dzieli się na rozdziały i podrozdziały - prosimy o stworzenie automatycznego spisu treści.

Jeśli jakaś część pracy ma zaczynać się od nowej strony, należy wstawić w odpowiednim miejscu podziału strony (Wstaw - Podział strony).

Jeśli w pracy wstawiane są obiekty (obrazy, tabele itd.), powinny się one mieścić w świetle marginesów i przesuwać razem z tekstem (ich położenie nie może być zakotwiczone).

Prosimy nie stosować ręcznego podziału wiersza (tzw. twarda spacja, czyli Shift + Enter)

Zachowanie takich parametrów formatowania pozwoli nam stworzyć e-booka bliskiego Państwa oczekiwaniom. Umożliwi też odzwierciedlenie intencji autoraw układzie treści.

czwartek, 2 czerwca 2011

Czy temat pracy magisterskiej musi być ciekawy?

Pisaliśmy już o tym, jak możesz znaleźć odpowiedni dla siebie temat swojej pracy. Teraz pora zastanowić się nad jego sformułowaniem i znalezieniem odpowiedzi na pytanie - czy temat Twojej pracy musi być ciekawy? Najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi - to zależy od Ciebie. Ale sugerujemy, aby jednak był - to może być tylko z korzyścią dla Ciebie. 
Dlaczego? Przede wszystkim zastanów się, dla kogo ten temat ma być ciekawy? Logicznym jest, że dla czytelników. A zatem - w pierwszej kolejności dla Twojego promotora. To on będzie miał najwięcej do czynienia z Twoją pracą, więc dobrze, aby się nie nudził. Jeżeli sformułujesz temat w interesujący sposób, z całą pewnością zyskasz sobie przychylność promotora - warto więc wiedzieć, jakie są jego zainteresowania. Oczywiście, nie namawiamy Cię do szpiegowania swojego promotora i wyszukiwania informacji o tym, co może być dla niego ciekawe. Najprostszym sposobem jest przedyskutowanie z nim Twojego tematu. Przyjdź, porozmawiaj, wspomnij, o czym chcesz pisać - i pozwól promotorowi mówić. Z całą pewnością razem uda Wam się wypracować taki temat, który będzie interesujący i dla Ciebie, i dla promotora. 
Drugim czytelnikiem, który powinien być zainteresowany tytułem Twojej pracy, jest jej recenzent. Oczywiście, nie masz wpływu na to, kto nim będzie, ani tym bardziej na wybór recenzenta o określonych zainteresowaniach. Niemniej znowu możesz liczyć na pomoc promotora. Promotor może wiedzieć, kto będzie recenzować Twoją pracę - a tym samym może podpowie Ci, co byłoby interesujace. Z pewnością powinniście o tym porozmawiać przy określaniu tematu pracy.

Kolejnymi osobami, które będą miały styczność jeżeli nie z Twoją pracą, to z jej tytułem, są Twoi przyszli pracodawcy. Tytuł pracy będzie umieszczony w Twoim CV - dobrze więc, aby pomógł Ci w dostaniu się do wymarzonej pracy. Nietypowe, specjalistyczne ujęcie danego tematu czy intrygujące sformułowanie zagadnień poruszanych w pracy - to wszystko może Ci kupić zainteresowanie potencjalnego pracodawcy. 
Nie możemy też zapominać o tym, że swoją pracę możesz chcieć wydać w wydawnictwie Texter - tu także ciekawy tytuł przyda się, do przyciągnięcia jak największej liczby czytelników.

Skoro już powiedzieliśmy, po co warto wybrać ciekawy temat, pozwól, że pokrótce wyjaśnimy Ci jak to zrobić. To wcale nie jest takie trudne, jak mogłoby się wydawać. Przede wszystkim - zastanów się, w jaki sposób to, o czym piszesz, może być wykorzystane w praktyce. Takie podejście pozwoli Ci zobaczyć, co w dziedzinie, o której będziesz pisać, jest najistotniejsze dla osób spoza kręgu akademickiego (pamiętasz o swojej przyszłej pracy?) - a tym samym czym będzie można zaciekawić czytelnika. Możesz najbardziej “oklepany” temat zamienić w pasjonujący za pomocą dobrze sformułowanego tytułu (o ile w treści dotrzymasz obietnicy złożonej w tytule), a możesz też najbardziej interesującą kwestię “zabić” dzięki nudnemu ujęciu. 
W jaki sposób postarać się dojrzeć praktyczne elementy tematu? 
W życiu codziennym rzadko korzysta się z całości wiedzy danego rodzaju. O wiele bardziej istotny jest jakiś jeden szczegół, wykorzystywany w pracy. Postaraj się znaleźć takie szczegóły w swoim temacie i wokół nich zbuduj treść. Może dane zagadnienie jest problemem dla pracodawców - postaraj się więc zaprezentować rozwiązania. W takim wypadku nie pisz na przykład o finansowaniu inwestycji, ale o braku finansowania dla inwestycji i o tym, jak ten brak pokonać. Może istotny będzie jakiś proces, zamiast reguł nim rządzących - wtedy zamiast analizy sprawozdania finansowego pisz o współczesnych narzędziach takiej analizy. A jeżeli istotniejsze od działań są ich efekty? Wtedy zamiast o decyzjach administracyjnych i wyrokach sądowych pisz o skutkach prawnych takich decyzji badź wyroków. Tego typu podejście można zastosować w każdej dziedzinie nauki - związki chemiczne mogą być wykorzystywane w najnowocześniejszych farmaceutykach, analiza starożytnego konfliktu może mieć odniesienie do współczesnej sytuacji geopolitycznej. Zamiast makroekonomicznie patrzeć na gromadzenie środków finansowych w bankach warto przyjrzeć się narzędziom marketingowym, dzięki którym ludzie chcą ulokować swoje oszczędności na konkretnym koncie. 
Możliwości jest wiele. Trzeba tylko chwilę zastanowić się nad tym, o czym będziemy pisać, a w przypadku, gdy dobieramy temat do już stworzonej pracy - co w niej jest najistotniejszego i jak to atrakcyjnie wyeksponować. 
Zaletą takiego podejście będzie też lepsza ocena Twojej pracy. Jednym z kryteriów oceniania prac dyplomowych jest bowiem nowatorskie ujęcie tematu. Prace innowacyjne, a więc charakteryzujące się nieszablonowym tytułem oraz taką samą treścią, dostaną wyższą ocenę, niż następne z kolei identyczne opracowanie.
Pamiętaj - z całą pewnością tytuł Twojej pracy będzie mieć więcej czytelników, niż ona sama. Jeżeli go właściwie sformułujesz, tych drugich też może być niemało. A to może oznaczać dla Ciebie tylko dobre rzeczy, w tym również wartość dochodów z tantiem osiąganych dzięki wydaniu pracy magisterskiej w wydawnictwie Texter. Temat zdeterminuje całe Twoje pisanie, a tym samym może sprawić, że za nietuzinkowym tematem kryć się będzie wyjątkowa, warta uwagi praca. Dlatego przyłóż się do wyboru najwłaściwiej sformułowanego tytułu - to będzie procentować w przyszłości.

środa, 1 czerwca 2011

Jak zacząć pisanie pracy?

A więc chcesz napisać pracę? Nic prostszego! Do napisania pracy, zgodnie z dobrymi radami w stylu Adama Słodowego potrzebne będą:
  • ołówek,
  • gumka do ołówka,
  • linijka,
  • sporo kartek papieru.
Kiedy zbierzesz już opisane powyżej materiały, możesz zabrać się na poważnie za przygotowania do pisania pracy. Ale zacznijmy od początku. Albo od końca. Dlaczego tak?
Logicznym wydawałoby się, że aby stworzyć pracę, potrzebujesz najpierw tematu. Następnie konieczne będzie opisanie całej niezbędnej teorii. Na samym końcu zaś - podparcie teorii ładnie zaprezentowanymi danymi empirycznymi. Taka kolejność działań wydaje się być naturalna, ale wcale nie musi być najefektywniejsza. Można bowiem ten etap przygotowań postawić na głowie.

Jest kilka sposobów na znalezienie swojego tematu pracy. Jednym z nich jest dostęp do dobrych i interesujących danych empirycznych, wokół których możesz zbudować ciekawą pracę. Takie działanie jest szybsze, bo łatwiej będzie Ci szukać argumentów, mając już gotowe wnioski - tym samym przejście przez część teoretyczną to bułka z masłem. Na samym końcu zaś należałoby przeczytać to, co stworzyliśmy - i nadać temu odpowiedni tytuł.

Ale nie uprzedzajmy faktów, jak mawiał Bogusław Wołoszański. Póki co wystarczy wiedzieć, że etap przygotowań możesz zacząć od wymyślenia tytułu bądź od pozbierania danych praktycznych. Jakąkolwiek ścieżkę wybierzesz - pierwszy krok za Tobą.
A tym samym - nadciąga drugi krok, stały dla obu metod: zbieranie materiału do części teoretycznej. Co w tym wypadku należy uczynić najpierw? Rzucić się do biblioteki? A może do księgarni? Przeczesywać czeluście sieci? Prosić o pomoc znajomych albo zanosić modły? To też, ale przede wszystkim - należy porozmawiać z promotorem.
Na samym wstepie wyłuszcz mu swój pomysł na pracę i jej pisanie. Jeżeli masz temat, to przejście do części teoretycznej z odwiecznym pytaniem “i co teraz?” będzie jak najbardziej naturalne. Jeżeli masz część empiryczną i szukasz, jak dobrnąć do tematu, dobry promotor również Ci pomoże. Przede wszystkim - promotor ma większe doświadczenie. Nie tylko w tematyce Twojej pracy, ale i w samym warsztacie, a nawet w kryteriach oceny. Pracy za Ciebie nie napisze, ale z pewnością pomoże Ci wskoczyć na właściwe tory. Podpowie, w jakich pozycjach szukać materiałów do części merytorycznej, może pomoże w zdobyciu materiałów do części empirycznej (poleci Cię komuś, powie, gdzie szukać), a nawet doradzi przeredagowanie tematu, aby jeszcze łatwiej było pisać o interesujących Cię rzeczach.

Po rozmowie z promotorem warto zabrać się do pracy - czyli dobrze przygotować się do właściwego pisania. Musisz zastanowić się, jak to wszystko, co udało (i uda) Ci się zebrać, złożyć w spójną całość. Musisz przygotować konspekt pracy. Na dobry początek polecamy zapoznanie się z pracami innych studentów, na Texterbooks.com oczywiście.  Analiza wniosków z prac o podobnej tematyce może być bardzo pomocna przy dalszym pisaniu. Może znajdziesz inspirację dla stylu czy sposobu prezentacji danych, możesz poznać konstrukcję tego typu pracy - a nawet poszerzysz swoją wiedzę w zakresie możliwej do wykorzystania literatury. A skoro już o bibliografii mowa - dobrze jest przejrzeć katalog biblioteczny nie tylko swojej uczelni, ale też kilku innych. Może w ich zbiorach są interesujące Cię, potrzebne Ci książki - a wyprawa po nie wcale nie musi być trudna. A może są już one na Texterbooks.com  - wówczas dotarcie do nich jest jeszcze łatwiejsze.

Co jeszcze? O ile nie pomógł Ci w tym promotor, musisz zdecydować, jak będziesz pozyskiwać dane empiryczne. Gdy to wszystko uda Ci się poskładać w całość oraz stworzyć jakiś konspekt (po konsultacjach z promotorem), pora obłożyć się udostępnionymi Ci na potrzeby pisania materiałami i zasiąść do pracy. Notatki z wizyt w bibliotece, mapy myśli, zdjęcia, wyniki badań, dokumenty, akty prawne i oczywiście nasze e-booki - to wszystko może Ci pomóc.

Jak wybrać temat pracy magisterskiej?

Mówi się, że najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Pisanie pracy magisterskiej (czy jakiejkolwiek innej) z całą pewnością najdłuższą podróżą naszego życia nie jest, aczkolwiek trochę czasu musimy jej poświęcić.

Aby jednak móc rzucić się w wir naukowo - pisarskiej pracy, musimy wykonać ów pierwszy krok. Czy będzie to wizyta w bibliotece? Kupno długopisu? A może pójście na studia? Spostrzegawczy i inteligentni już wydedukowali z tytułu tego wpisu, że owym pierwszym krokiem jest wybranie tematu pracy magisterskiej.

Tak naprawdę od tego wszystko się zaczyna. Dopóki nie masz tematu, trudno będzie Ci się zmobilizować do pracy. Przyczyna jest prosta - nie wiesz co dokładnie masz robić. Ale z tematem w ręku - żadna pisanina Ci niestraszna. Temat - to silny kręgosłup, na którym oprzesz całą swoją pracę.

Wszystko pięknie, ale skąd wziąć odpowiedni temat? Wyróżnilibyśmy tu trzy możliwe drogi:
  1. Pasja: po pierwsze - sytuacja najbardziej oczywista: coś nas pasjonuje. Dana dziedzina wiedzy nie ma przed Tobą żadnych tajemnic (teoretycznych, oczywiście). Dużo czytasz na dany temat, chcesz się tym w przyszłości zajmować, a studia to dla Ciebie czysta przyjemność. W takim wypadku temat nasuwa się sam - trzeba go tylko ładnie ując (o tym później). Należy jednak rozważyć, czy do Twojej ukochanej teorii uda Ci się zebrać odpowiednią ilość materiału empirycznego. Może więc się okazać, że Twoja praca będzie bardzo mocna teoretycznie, ale praktyczna część będzie pusta, albo mocno naciągana, a wtedy cała praca na nic.
  2. Pasja + praktyka: Druga sytuacja - idealna. Kiedy dany temat Cię nie tylko pasjonuje, ale już w czasie nauki zaczęła się Twoja przygoda z praktyką. Masz wtedy pod ręką pozycje bibliograficzne, jak i pełen dostęp do danych empirycznych. Na dodatek świetnie rozumiesz temat, więc pisanie winno Ci iść jak z płatka. Najtrudniejsze będzie teraz tylko takie sformułowanie tematu, aby nie odrzucał przy pierwszym kontakcie - ale o to nietrudno.
  3. Praktyka; Ostatni przypadek to...przypadek właśnie. Może się zdarzyć, że w swoim życiu (podczas wakacyjnego stażu, u kogoś z rodziny) zobaczysz ciekawe rozwiązanie praktyczne. Sytuacja przypomina miłość od pierwszego widzenia, bo zanim jeszcze dobrze zrozumiesz istotę danego zagadnienia, zanim zastanowisz się, co z tym dalej robić - czy zanim poszukasz choć jednej książki na dany temat - wiesz już, że o tym, i tylko o tym, będziesz pisać swoją pracę. Bibliografię dobierze się później, część teoretyczną też jakoś się zrobi - grunt to pisać o praktyce.
Zebranie danych empirycznych do Twojej wiedzy teoretycznej - bądź teorii do Twojej empirycznej miłości od pierwszego wejrzenia - to osobny temat. Zapewniamy jednak, że wcale nie musi być trudno skompletować pełną informację, niezbędną do napisania wzorowej pracy. Dokoła jest masa życzliwych ludzi, którzy Ci pomogą. A na ich czele autorzy publikujący w wydawnictwie Texter. Niech oni będą dla Ciebie inspiracją. Wielu z nich opublikowało u nas właśnie swoje prace magisterskie – może ich praca naukowa podsunie ci pomysł na Twoją własną.