Jak zacząć pisanie pracy?

A więc chcesz napisać pracę? Nic prostszego! Do napisania pracy, zgodnie z dobrymi radami w stylu Adama Słodowego potrzebne będą:

• ołówek,
• gumka do ołówka,
• linijka,
• sporo kartek papieru.

Kiedy zbierzesz już opisane powyżej materiały, możesz zabrać się na poważnie za przygotowania do pisania pracy. Ale zacznijmy od początku. Albo od końca. Dlaczego tak?
Logicznym wydawałoby się, że aby stworzyć pracę, potrzebujesz najpierw tematu. Następnie konieczne będzie opisanie całej niezbędnej teorii. Na samym końcu zaś - podparcie teorii ładnie zaprezentowanymi danymi empirycznymi. Taka kolejność działań wydaje się być naturalna, ale wcale nie musi być najefektywniejsza. Można bowiem ten etap przygotowań postawić na głowie.

Jest kilka sposobów na znalezienie swojego tematu pracy. Jednym z nich jest dostęp do dobrych i interesujących danych empirycznych, wokół których możesz zbudować ciekawą pracę. Takie działanie jest szybsze, bo łatwiej będzie Ci szukać argumentów, mając już gotowe wnioski - tym samym przejście przez część teoretyczną to bułka z masłem. Na samym końcu zaś należałoby przeczytać to, co stworzyliśmy - i nadać temu odpowiedni tytuł.

Ale nie uprzedzajmy faktów, jak mawiał Bogusław Wołoszański. Póki co wystarczy wiedzieć, że etap przygotowań możesz zacząć od wymyślenia tytułu bądź od pozbierania danych praktycznych. Jakąkolwiek ścieżkę wybierzesz - pierwszy krok za Tobą.
A tym samym - nadciąga drugi krok, stały dla obu metod: zbieranie materiału do części teoretycznej. Co w tym wypadku należy uczynić najpierw? Rzucić się do biblioteki? A może do księgarni? Przeczesywać czeluście sieci? Prosić o pomoc znajomych albo zanosić modły? To też, ale przede wszystkim - należy porozmawiać z promotorem.
Na samym wstepie wyłuszcz mu swój pomysł na pracę i jej pisanie. Jeżeli masz temat, to przejście do części teoretycznej z odwiecznym pytaniem “i co teraz?” będzie jak najbardziej naturalne. Jeżeli masz część empiryczną i szukasz, jak dobrnąć do tematu, dobry promotor również Ci pomoże. Przede wszystkim - promotor ma większe doświadczenie. Nie tylko w tematyce Twojej pracy, ale i w samym warsztacie, a nawet w kryteriach oceny. Pracy za Ciebie nie napisze, ale z pewnością pomoże Ci wskoczyć na właściwe tory. Podpowie, w jakich pozycjach szukać materiałów do części merytorycznej, może pomoże w zdobyciu materiałów do części empirycznej (poleci Cię komuś, powie, gdzie szukać), a nawet doradzi przeredagowanie tematu, aby jeszcze łatwiej było pisać o interesujących Cię rzeczach.

Po rozmowie z promotorem warto zabrać się do pracy - czyli dobrze przygotować się do właściwego pisania. Musisz zastanowić się, jak to wszystko, co udało (i uda) Ci się zebrać, złożyć w spójną całość. Musisz przygotować konspekt pracy. Na dobry początek polecamy zapoznanie się z pracami innych studentów, na Texterbooks.com oczywiście.  Analiza wniosków z prac o podobnej tematyce może być bardzo pomocna przy dalszym pisaniu. Może znajdziesz inspirację dla stylu czy sposobu prezentacji danych, możesz poznać konstrukcję tego typu pracy - a nawet poszerzysz swoją wiedzę w zakresie możliwej do wykorzystania literatury. A skoro już o bibliografii mowa - dobrze jest przejrzeć katalog biblioteczny nie tylko swojej uczelni, ale też kilku innych. Może w ich zbiorach są interesujące Cię, potrzebne Ci książki - a wyprawa po nie wcale nie musi być trudna. A może są już one na Texterbooks.com  - wówczas dotarcie do nich jest jeszcze łatwiejsze.

Co jeszcze? O ile nie pomógł Ci w tym promotor, musisz zdecydować, jak będziesz pozyskiwać dane empiryczne. Gdy to wszystko uda Ci się poskładać w całość oraz stworzyć jakiś konspekt (po konsultacjach z promotorem), pora obłożyć się udostępnionymi Ci na potrzeby pisania materiałami i zasiąść do pracy. Notatki z wizyt w bibliotece, mapy myśli, zdjęcia, wyniki badań, dokumenty, akty prawne i oczywiście nasze e-booki - to wszystko może Ci pomóc.